کد مطلب:62591 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:148
از سوی دیگر، هر نظام ارزشیابی نیز نمی تواند برای سازمان، مفید و برای حل مشكلات سازمان مؤ ثر باشد؛ بلكه عدم مطلوبیت سیستم ارزشیابی نیز مشكلاتی برای سازمان به وجود خواهد آورد كه چه بسا مشكلات آن از مشكلات نبودن نظام ارزشیابی كم تر نیست. بنابراین، ضروری است كه نظام ارزیابی و سنجش كاركنان دارای ویژگی هایی باشد. البته بدیهی است كه نمی توان نظام ارزشیابی واحدی با ویژگی هایی مشخص، برای تمامی سازمان ها با شرایط و ویژگی های متفاوت طراحی و پیشنهاد كرد، و باید هر سازمان با توجه به شرایط مختلف خود، ویژگی های نیروی انسانی موجود، و عوامل دیگر، سیستمی مناسب و مطلوب برای خود طراحی كند و بر اساس آن نیروهای سازمان را مورد ارزشیابی قرار دهد؛ البته رعایت برخی شرایط عام و شرایط كلی در تمام نظام های ارزیابی ضروری است. در این جا به برخی از این خصوصیات و شرایط عام- كه بر گرفته از منابع و متون غنی دینی اند- می پردازیم:
همان گونه كه در بحث از ضرورت ارزشیابی اشاره شد، فقدان یك نظام ارزشیابی، سازمان را با مشكل جدی مواجه می كند. در این صورت كاركنان انگیزه ای برای تلاش و كوشش پیدا نمی كنند، و انگیزه های موجود كاركنان از بین می رود؛ و در نتیجه میزان كارایی و اثر بخشی سازمان كاهش می یابد.